مرسدس‑بنز سی۱۱۱ یکی از برجسته‌ترین خودروهای مفهومی تجربه‌شده توسط کمپانی آلمانی مرسدس‑بنز است که نخستین بار در سال ۱۹۶۹ معرفی شد. این سری خودروهای آزمایشی با بدنه‌ای آیرودینامیک و ساختار بدنه‌ی فیبر شیشه‌ای در چهار نسخه (سی۱۱۱–I تا سی۱۱۱–IV) تولید شدند. هدف اصلی از توسعهٔ سی۱۱۱ بررسی فنّاوری‌های نوین موتور و بدنه و بهینه‌سازی ضریب درگ برای دستیابی به سرعت‌های بالا بود. شاسی لوله‌ای سبک و طراحی قابل جدا شدن بخش‌های بدنه امکان دسترسی آسان به موتور و سیستم‌های فنی را فراهم می‌کرد.

در نسخه‌های اولیه سی۱۱۱ از موتورهای چهار و هشت سیلندر روتاری و بعداً موتور V8 توربوشارژ مرسدس استفاده شد. موتور روتاری که دارای طراحی کم حجم و دور بالا بود، امکان رسیدن به دورهای موتور بسیار بالا را می‌داد؛ اما در نسخهٔ سی۱۱۱–III مرسدس رو به موتور V8 ۴٫۵ لیتری توربوشارژ آورد که با بیش از ۵۰۰ اسب‌بخار قدرت، شتاب و سرعت نهایی چشمگیری را رقم می‌زد. این خودروها در ملاقاتی که در پیست نوربرگ‌رینگ انجام شد، رکوردهایی نزدیک به مرز ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت ثبت کردند.

با وجود عملکرد فنی درخشان، مرسدس‑بنز سی۱۱۱ هرگز به تولید انبوه نرسید و تنها به‌عنوان یک پلتفرم تحقیق و توسعه باقی ماند. استفاده از بدنهٔ فیبر شیشه‌ای، سیستم‌های تعلیق مستقل و دیسک‌های ترمز خنک‌شونده نمونه‌های اولیه‌ای بودند که بعدها در تولیدات سری خودروساز به‌کار رفتند. میراث اصلی سی۱۱۱ الهام‌بخشی در طراحی آیرودینامیک و استفاده از موتورها و مواد نوین است که تأثیر بسزایی بر خودروسازی مدرن داشت.